Het bestuur van de Kring kon er niet onderuit om iets te organiseren om jong en oud te laten zien, dat alles ook heel anders uit had kunnen pakken. Europa kon geen vuist maken om het noodlot te bestrijden, maar gelukkig kwam er na een paar jaar hulp van buitenaf. In het oosten rukten de Russen na de slag om Stalingrad op in de richting van Duitsland. In het westen landden de door Amerika geleide geallieerde invasie, op 6 juni 1944,onder de codenaam D-Day, op de stranden van Normandië om de strijd met de Nazi’s aan te gaan. Deze van beide zijden alles verwoestende bevrijdingsoorlog eindigde met de slag om Berlijn. Na onderling overleg verdeelden de winnaars de stad in vier sectoren. Te weten: een Amerikaanse, Engelse, Franse en een Russische sector.
Ton Kuijs had over dit voorafgaande relaas een mooie lezing samengesteld, verluchtigd met beelden, waaraan Ans Baar had meegewerkt.
Over belangstelling had Ton niet te klagen. Er waren rond de vijftig mensen op komen dagen om te luisteren naar zijn uitleg hoe al die rampspoed meer dan honderd jaar geleden heeft kunnen ontstaan. Ik ben benieuwd of dit voor een deel van het publiek nieuw was, want het heeft in ons land al jarenlang aan gedegen geschiedenisonderwijs ontbroken. Hij begon met de opmaat naar WO I en de daaropvolgende WO II. Zijn uitleg over hoe het allemaal zover heeft kunnen komen, zat goed in elkaar. De uiteindelijke bevrijding bracht hij in beeld met authentieke opnames die de Kring bezit. Ton kreeg na afloop van zijn gedegen uitleg over de ver in het verleden liggende oorzaken van het ontstaan van WO II een welgemeend applaus.
Een deel van de ouderen maakt gelukkig nog mee dat ze tachtig jaar of meer in vrede hebben kunnen leven. In die achter hen liggende periode was er wel dreiging, maar de twee grootmachten, de Verenigde Staten en Rusland, hielden elkaar qua bewapening al die tijd in evenwicht. West-Europa kreeg, dankzij de net na de oorlog geboden Marchallhulp, de tijd om heel langzaam naar meer welvaart te groeien.
Karien Veerman en Corry Schoordijk hebben hun hele ziel en zaligheid gelegd in het maken van een tentoonstelling over Nederhorst den Berg tijdens en na de oorlog. Zij hebben gebruik gemaakt van hetgeen de Kring over dit alles in haar bezit heeft. Tevens kregen ze na een oproep aan de leden het een en ander voor eventjes in bruikleen. Het geheel zag er verzorgd uit. Het getoonde nodigde de bezoekers uit om onderling gesprekken aan te knopen over wat zij nog wisten over die moeilijke jaren.
De aan de HKN zeer toegewijde politica Rosalie van Rijn had op 3 mei, ’s morgens om elf uur, de tentoonstelling geopend.
Tot aan de sluiting op de vierde mei, rond vier uur ’s middags, is een aanzienlijk aantal bezoekers komen kijken. Het viel op dat er verhoudingsgewijs aardig wat jeugd op het gebodene afkwam. Dit heeft de samenstellers deugd gedaan. Veel bezoekers waren verbaasd dat het tijdens de oorlog ingevoerde bonnenstelsel nog tot midden jaren vijftig in stand is gehouden. Onder het genot van een drankje bleven er gelukkig nog mensen zitten om te praten over hoe zij het een en ander hadden beleefd. Zonder de inzet van allerlei enthousiaste mensen had dit evenement niet tot stand kunnen komen. Bovendien stemde de opkomst tijdens de tweedaagse openstelling van het gebeuren tot grote tevredenheid. De inzet was niet voor niets geweest.
Tekst: Gerard Baar; Foto’s Jan Leijenhorst
